Aardschok
Touch in the Dark
Nr 6 juni 2004
Vanuit het vleermuizen-clubcircuit van Nederland is het Rotterdamse Asrai opgestegen. De band bestaat al sinds 1988 en wordt vertegenwoordigd door drie vrouwen en twee heren/ Het debuut " As voices Speak uit 1997 is volledig aan mij voorbij gegaan en " Touch in the |Dark" is dus mijn eerste kennismaking met Asrai's duistere romantiek. Zangeres Margriet Mol lokt me als argeloze luisteraar met liefelijke en emotionele melodieën in haar web om vervolgens geraffineerd toe te slaan. Eenmaal in de val gelokt wordt het gevoel van melancholie en passie steeds sterker. Een nevel van aanstekelijke refreinen omklemt me, waarna ik volledig word opgeslokt door deze donkere gotiek. De sfeer wordt steeds intenser en smaakvolle samples en keyboard flarden dwarrelen om me heen. Dan worden sobere gitaarrifs op de juiste momenten ingezet en ik hou me angstvallig vast aan de onderliggende slepende ritmes . De duisternis is beklemmend, maar dan voel ik plotseling die ene aanraking; het repeatknopje van mijn CD-speler.
Liselotte Hegt
Pale Light
Nr 7 juli 2004
Pale light is de eerste single van de CD Touch in the Dark" en daarmee heeft Asrai een prima keuze gemaakt. Het is ook geen wonder dat dit aanstekelijke nummer het goed doet op the Box. Een mooie aanvulling op je collectie is de semi-akoestische versie van "Shadows" en de niet eerder uitgebrachte track Recall, met een meer georkestreerde en dromerige folkloresfeer. Deze single eindigt met het zeer geëmotioneerde titelnummer " Touch in the Dark". Ik hoop van harte dat Asrai hiermee de erkenning krijgt die ze verdient.
Liselotte Hegt
Dagblad de Limburger
Asrai - Touch in the dark
Welke Nederlandse gothicband zou er volgend jaar op Pinkpop staan? Within Temptation maakt een dikke kans. Het nieuwe album is in de maak. Maar het Rotterdamse Asrai zou ook wel eens een kanshebber kunnen zijn, als je het mij vraagt. De band, het geesteskind van de zusjes Magriet en Karin Mol, bewijst op het album Touch in the dark (Transmission) niet onder te doen voor andere Nederlandse gothicacts als Within temptation, Epica of Orphanage. Maar ja. Vergelijken is eigenlijk onmogelijk, want Asrai gooit het over een geheel andere boeg. De band bestaat al sinds 1988 en haar wortels liggen in de punk- en new wavescene van die tijd. En dat is nog steeds te horen. De gothicmetal wordt flink gelardeerd met pakkende new wave-melodieën. Bovendien is Magriet Mol geen klassiek sopraantje, maar een echte rockzangeres. Dat maakt de gothic op Touch in the dark niet nieuw maar wel lekker anders en aangenaam voor de Within Temptation-liefhebbertjes. (ES)
vrijdag 06 augustus 2004
Dagblad de limburger
Lords of Metal
Je moet tegenwoordig van goeden huize komen om nog indruk te maken in de overvolle gothic scène. Je weet wel, zangeres, gothic muziek, een hardere basis van gitaren en zweverige keyboards: we zijn ermee overstelpt de laatste jaren. Toch verdient Asrai een eerlijke kans want ze zijn al veel langer bezig dan al de bands wiens succes intussen megavormen aangenomen heeft. Asrai bestaat al sinds 1988 en al de leden hebben hun wortels in de punk en new wave periode. Dit werpt weer eens een ander licht op de zaak en maakt dat de muzikale omlijsting net even anders is.
En dan blijkt dat Asrai sterke songs schrijft die weldra open bloeien en de stem van Margriet Mol nooit gaat vervelen. 'In Front Of Me' heeft de typische gothic opbouw, maar kent naar het einde toe verrassend hardere stukken die de felheid van de punk periode verraden. De nummers hebben meestal wel een onderhuidse spanning waardoor 'Whisper' weldra tot mijn favorieten gaat behoren. 'Restless' is een modern, up-tempo nummer waarmee ze gerust een gooi naar de hitparade kunnen wagen. Gelukkig zitten er ook nog eigenzinnige randjes aan Asrai.
De titelsong vangt aan met akoestische gitaar, terwijl een gesproken fragment een mistige atmosfeer creëert. Er zit echter ook heel wat elektronica verwerkt in 'Touch In The Dark'. In het trage 'Tower' bijvoorbeeld dat een intro heeft dat me erg doet denken aan 'On The Run' van Pink Floyd. Als compensatie is 'Dream' een stevig rockend nummer met een heel vloeiende melodielijn. De viool mocht best wat ruimer aan bod komen.
Qua teksten en artwork brengt Asrai niets nieuws, maar het oogt wel goed en verzorgd. Veel gotische beelden tegen een purperen achtergrond en menige engel spreidt de vleugels om vanuit zijn verheven positie het lijden van een enkeling te verzachten. De ietwat droevige en dromerige teksten passen perfect bij de algehele sfeer van het album, zodat Asrai het verdient om eindelijk eens wereldwijd door te breken met dit tweede album.
Score 85/100
01-09-2004
Vera
OOR
Dit is niet het zoveelste gothic metalbandje met goede fee op zang. Asrai is opgericht in 1988, dus haakt geenszins in op de huidige gothictrend. Toch zal menigeen denken dat Asrai een nieuwe band is. Het debuut As Voices Speak stamt immers uit 1997, waarna enkel de spaarzame optredens als tekenen van leven golden. De tijd heeft niet stilgestaan voor deze aanhouders. Op het debuut was de invloed van new wave nog overduidelijk aanwezig en hoewel Touch In The Dark ook wat van die roots prijsgeeft, is het geluid meer geënt
op gothic metal. Geen Within Temptation-taferelen met ijzingwekkend hoge zang, ook geen grunts voor het beauty and the beast-effect, wel sfeervolle nummers met gelaagde gitaarpartijen en stemmige keyboards. Waar de vocalen van Margriet voorheen wel eens iets konden zwalken, draagt ze nu zuiver en overtuigend de nummers. Daarbij bezigt ze vele krachtige melodieën, waardoor de minder inventieve muziek juist in haar dienst lijkt te staan. Deze balans werkt zo goed dat hits mogelijk zouden moeten zijn. Die kans is echter klein, aangezien lieve heksjes met gestyleerde metalheads ernaast het beter doen op The Box. Touch In The Dark komt wel uit in Europa, Azië en heel Amerika, dus de globale gothic underground doet er zijn voordeel mee, zelfs in Rotterdam. LUCKY ROTTERDAM
Bronvermelding: OOR
Pandora
Eind jaren tachtig begon Asrai gestalte te krijgen, maar het duurde tot 1997 eer hun debuut verscheen. Tijdens die jaren hebben de leden van de groep wiens roots trouwens meestal in het punk en gothic genre lagen kans gehad om hun muziek te perfectioneren. Het resultaat is dan ook nu een sublieme plaat, die niet moet onderdoen voor genregenoten Within Temptation of After Forever. De fragiele en toch sterke zang van Margriet past wonderwel bij de donkere metal/gothic muziek die de rest van de band speelt. Margriet is trouwens geen vocaliste die meer wil doen dan wat ze aankan, ze heeft een zuivere stem maar zingt geen opera. Gelukkig maar, want van dat genre zijn er al groepen genoeg. Asrai is met dit tweede album volwassen geworden en heeft een eigen identiteit kunnen creëren, een onontbeerlijk iets voor een band. Hopelijk kunnen ze het aan om nog albums te maken met dezelfde kracht als dit. (80)
Plato Mania
Als een zwarte schimmel lijken de goth metal bands zich over Europa te verspreiden. Het Nederlandse Asrai haakt met hun eerste volwaardige CD weliswaar in op de heersende trend, maar bestaat al sinds eind jaren 80. Begonnen als volledige meidenband, zijn na talloze wisselingen in bezetting, twee kerels het fort binnengedrongen. De vrouwen, achter microfoon, drums en keyboards, zijn nog wel in de meerderheid. Eenvoud is de leidraad van deze CD. Geen hoogdravende concepten of muzikale krachtpatserij, maar 10 goede songs die het midden houden tussen melodieuze rock en goth. Vooral de nummers van de eerste helft van de CD blijven hangen en het verbaast me dan ook niets dat Pale Light als single uitgebracht is. Zangeres Margriet Mol (wat een heerlijk Hollandse naam trouwens) drukt een flink stempel op de muziek, maar heeft een prettige stem en houdt zich ver van het gejammer waar andere (goth-)zangeressen zich nog wel eens schuldig aan maken. Op sommige momenten klinken daarnaast hun new wave wortels door, een verademing ter afwisseling van de gebruikelijke orkestrale bombast in dit genre. Knap dat ze van zulke vertrouwde ingrediënten zo'n verfrissende CD hebben weten te maken.
Recensent : Martin KikkertGenre: Heavy
Verschenen in Plato Mania nr: 191
Datum recensie: 5-5-2004CD
Popinstituut.
Asrai draait al heel wat jaartjes mee en is langzaam getransformeerd in een gothic rock/metalband. Dat gaat natuurlijk gepaard met de inmiddels gebruikelijke ingrediënten, maar Asrai heeft toch een eigen en gevarieerd geluid en gelukkig doet zangeres Margriet Mol niet teveel aan overdreven gegalm. De vier nummers maken nieuwsgierig naar het album dat naar verwachting ook buiten de landsgrenzen gaat scoren. dansvloersucces.
(Roel Bouman)
(Transmission TM-046)
Asrai werd reeds in 1988 opgericht. Na wat demo's verscheen in 1997 de cd As Voices Speak. Touch In The Dark is daar, na bijna zeven jaar, de opvolger van, maar verschijnt wel meteen zo'n beetje wereldwijd. Het vijftal is afkomstig uit de wave/punk-hoek. Het tegenwoordige Asrai musiceert echter in het grensgebied van metal en gothicrock, waarvan het eerste nummer, In Front Of Me, meteen al een goed voorbeeld is. Enkele stevige gitaarriffs ten spijt, verlopen de tien nummers op Touch In The Dark toch grotendeels vrij rustig. Misschien ook omdat dat het beste past bij de stem van zangeres Margriet Mol. Tegen het einde van de cd lijkt Asrai wat steviger akkoordenschema's uit de kast te halen (Dream, Garden).
(Daan de Mooy)
Tros
ASRAI TOUCH IN THE DARK: Asrai is een waterelfje dat verandert in water zodra ze in aanraking komt met zonlicht. Klinkt als een sprookje en dat is dan ook het geval met de muziek van de gelijknamige gothicband. Drie meiden en twee gasten die er wat van kunnen. Ze komen met een heel eigen, 'breder' geluid binnen het donkere metalgenre, dat ze door de pure rockstem van zangeres Margriet Mol en de melodieuze nummers zelfs overstijgen. In de slipstream van W.T., After Forever en Epica is dit een opvallend muzikaal licht binnen de overwegend zwarte gothicwereld. Spannende, meeslepende muziek, ook voor 'gewone' rockliefhebbers!
0438 TROS TELETEKST CD Recensies Ton van Bemmel
WOENSDAG 15 September 2004 PAGINA 352 / INTERNET DAG & NACHT
File Under
Asrai - Touch In The Dark
Ik kende deze Asrai, bestaande uit drie dames en twee heren, voor het verschijnen van Touch In The Dark nog niet, ook al bestaan ze reeds sinds 1988! Het hoesje lokt al direct duidelijke associaties met 'gothic' op: cathedraal, rozen, engel, als ook de kleding van de bandleden op de foto op de achterzijde. Mijn eerste gedachte bij het luisteren naar hun eerste echte cd gaat een beetje richting Lacuna Coil, maar dan wat zwaarder. En ook hoor ik er wel raakvlakken in met bijvoorbeeld een band als Faith And The Muse, maar dan wat donkerder. Je zult geen typische, hedendaagse, goth metal zaken zaken terugvinden op Touch In The Dark. Geen orkesten, geen koren en ook geen grunters. Om tot hun frisse en originele sound te komen hebben ze her en der hun invloeden uit de new wave/punk hoek opgepikt en verwerkt in de nummers. En het aangemane stemgeluid van zangeres Margriet Mol zal ook wel geen onbelangrijke rol hierbij spelen. Ok, het ontbreekt op Touch In The Dark dan misschien aan écht eruit springende nummers het zijn wel allemaal lekkere, degelijke nummers. Over het algemeen zitten ze prima in elkaar, wellicht mede dankzij het mixwerk van niemand minder dan Sacha Paeth (o.a. Aina, Kamelot, Epica). Maar er ontbreekt wellicht iets van spanning of een element van verrassing, dat moet dan maar gebeuren op een volgende album.
File: Asrai - Touch In The Dark
File Under: Gothic Rock/Metal, maar dan anders
Blizzard | 02 oktober 2004 - 10:06
